1. Het toezicht op de jeugdhulpaanbieders is iets van de gemeente, niet van de jongere of zijn ouders.
Nee, volgens de leden va de Adviesgroep is het toezicht op de jeugdhulpverlening niet alleen iets van de gemeente, maar ook van de gebruikers. Zij hebben ook hun verantwoordelijkheid en mening over de geleverde kwaliteit, omdat het uiteindelijk om hun kind(eren) en henzelf gaat.
2. Jongeren en hun ouders die gebruik maken van jeugdhulp weten precies wat ze mogen verwachten van de kwaliteit en de afspraken waaraan een jeugdinstelling zich moet houden.
De leden van de Adviesgroep gaven aan niet te weten (of hebben geweten) wat zij kunnen en/of mogen verwachten van een jeugdinstelling. Het is veelal onduidelijk wat een instelling minimaal zou moet leveren en wat de randvoorwaarden hiervoor zijn. De Adviesgroep adviseert (zorg)aanbieders daarom ook om vóóraf duidelijkheid te geven over de dienstverlening die zij verplicht en minimaal moeten leveren.
Bijvoorbeeld een richtlijn over hoe lang een wachtlijst mag zijn of hoeveel behandelingen je mag krijgen. Pas dan kan je als klant – wanneer zij zich hier niet aan houden – bijvoorbeeld een klacht indienen. De leden vinden het ook belangrijk dat (zorg)aanbieders vanaf het begin een heldere uitleg geven over procedures rond je rechten en plichten. Bijvoorbeeld over waar je terecht kunt wanneer je het ergens niet mee eens bent of als je niet tevreden bent over de dienstverlening.
3. Het is niet nodig om jeugdhulpaanbieders ‘aan te pakken’ als ze het niet zo goed doen.
De leden van de Adviesgroep vinden het belangrijk dat het vanaf het begin helder is waaraan de (zorg)aanbieders zich moet houden. En dat zij gebruikers hierover bij het eerste contact op hoofdlijnen informeren. De Adviesgroep vindt het raadzaam en noodzakelijk dat de (zorg)aanbieders hun aantal meldingen (en officiële klachten) die zij per jaar binnenkrijgen delen met de gemeente, zodat de gemeente haar taken (controle en handhaving) kan uitvoeren. De gemeente moet deze meldingen monitoren en zo nodig bijvoorbeeld ingrijpen bij de (vervolg)zorginkoop en/of sancties opleggen.
4. Ik weet heel goed waar ik terecht kan als ik iets wil melden wat helemaal niet goed gaat bij een zorginstelling.
Iedereen die te maken heeft met een misstand binnen de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en de Jeugdwet kan dat bij de GGD melden. Te weinig Amsterdammers weten dit echter. De Adviesgroep vindt het een taak van de gemeente om hierover meer duidelijkheid en bekendheid aan te geven, zodat klanten weten wat ze al dan niet kunnen verwachten.
Uiteindelijk hebben wij het volgende geadviseerd:
1. Zorgaanbieders moeten jongeren en ouders veel beter informeren over procedures, het indienen van klachten en hun rechten.
- Laat de (zorg)aanbieders vóóraf duidelijk geven over de dienstverlening die zij verplicht en minimaal moeten leveren.
2. De gemeente moet dit alles beter monitoren, zodat zij meldingen beter kan afhandelen én beter zorg kan inkopen.
- De gemeente moet transparantere en strengere inkoopvoorwaarden hanteren, zodat jongeren en ouders gegarandeerd zijn van goede zorg.
Als Jeugdplatform Amsterdam zijn we tevreden over de adviezen die wij hebben kunnen geven en blijven ons inzetten voor het verbeteren van toezicht en handhaving.