Samenvatting
In drie bijeenkomsten zijn wij met jongeren, ouders, professionals, onderzoekers en beleidsmakers in gesprek gegaan over dit onderwerp. Dit zorgde voor meer begrip voor elkaar. Een aantal inzichten waren:
- Hulpverlening is maatwerk. Veel hangt af van de klik tussen hulpverlener en cliënt
- Ook ouders en jongeren hebben een rol te spelen in goede bejegening. ‘Hoe kunnen we een stap naar elkaar zetten?’
- Het lijkt erop dat er bij het communiceren veel misgaat. Aannames worden over en weer te weinig gecheckt, beslissingen soms niet duidelijk uitgelegd en afspraken niet goed opgevolgd
Samen hebben we gekeken naar hoe we kunnen werken aan goede bejegening. Veel van de tips gingen over het contact tussen hulpverlener en cliënt. Bijvoorbeeld: koppel terug, gebruik makkelijke taal, heb begrip, heb empathie, wees kalm, zeg wat goed gaat, luister open, werk niet op routine.
In dit advies lichten we toe wat hulpverleners nodig hebben om goede bejegening te waarborgen:
- voldoende tijd en aandacht voor cliënten
- een goede werkorganisatie waarin verwachtingen en mogelijkheden helder zijn
- voldoende goedgeschoolde collega’s
Dit kan alleen als er voldoende financiële middelen zijn voor organisaties. Hierin heeft de gemeente een belangrijke rol te spelen, aangezien de gemeente jeugdhulp inkoopt. JPA adviseert de gemeente dan ook om er alles aan te doen om professionals die werken in de jeugdhulp en passend onderwijs goed te faciliteren, zodat zij er op hun beurt goed voor
kinderen, jongeren en ouders kunnen zijn.