Samenvatting
- Gevolgen van corona: jongeren en ouders ervaren nog steeds een mentale uitdaging en dat begint zijn tol te eisen. Over het online aanbieden van hulp en onderwijs en de kwaliteit daarvan zijn de meningen verdeeld.
- Bejegening: jongeren vinden het vervelend als er over hun gesproken wordt i.p.v. met hen. Ouders voelen zich geen volwaardige partner in het hulptraject. En zowel jongeren als ouders hebben regelmatig te maken met vooroordelen.
- Overgang van 17 naar 18 jaar: er is weinig bekend bij jongeren over met welke wetten zij te maken (kunnen) krijgen vanaf 18 jaar. Vaak is de teleurstelling groot als zij er later achter komen dat hulp er anders uitziet en/of minder is. Er is ook niet altijd sprake van een warme overdracht tussen OKT, buurtteam en hulporganisatie. Tot 18 jaar is het vanzelfsprekend dat ouders betrokken worden, maar daarna niet meer en dat is jammer.
- Jeugdstelsel: jongeren, ouders en professionals ervaren een hoge mate van bureaucratie en weinig ruimte voor maatwerk. In sommige gevallen mist er ook passende hulpaanbod. Ook is het moeilijk om op- en af te schalen, hulp uit verschillende sectoren (segmenten) tegelijk in te zetten en flexibel te schakelen waar dat nodig is. En cliënten hebben last van wachtlijsten, waardoor het op tijd bieden van passende hulp niet mogelijk is.
Uiteraard zijn er ook over andere kwesties signalen binnen gekomen. Deze signalen hebben wij zo goed mogelijk verwerkt en geprobeerd over te brengen in de verschillende schriftelijke adviezen van afgelopen jaar en jongeren- en oudertafels. Ook zullen deze signalen bewaard worden in onze databank, die we raadplegen als we aan de slag gaan met een gevraagd of ongevraagd advies.