Het doel is vooral het vergroten van begrip bij de gemeente voor de leefwereld en ervaringskennis van jongeren.
Zoek samen naar passende hulp
Jongere N. vertelde dat de jeugdhulpverlening weinig continuïteit bood. Hij had iemand nodig om een band mee op te bouwen in de vorm van een stabiel ouderfiguur.
Hoe kan je als jongen omgaan met verwachtingen en de beelden rondom mannelijkheid en het uiten van emoties? Een seksuoloog heeft hem kunnen helpen bij deze verwachtingen.
Voor jongere R. is het waardevol om te leren om te gaan met ADD en autisme. Wat voor hem werkt is iemand die hem helpt met plannen, omgaan met sociale media en omgaan met prikkels waar hij last van heeft. Wat helpt bij deze prikkelverwerking is dat hij een Auditieve Integratie Training (AIT) krijgt, waarin hij via een koptelefoon naar speciaal hiervoor bewerkte muziek luistert.
Heb oog voor mentaal welzijn
Jongere D. vertelde over haar ervaringen met het onderwijs en de zeer beperkte aandacht die zij voor mentaal welzijn heeft ervaren. Samen met haar vriendin heeft ze een lessenserie ontwikkeld die ze geven op hun oude middelbare school. De jongere vindt het heel waardevol dat ze haar frustraties en geworstel hiermee kan omzetten in positieve energie.
“Ik heb het nodig om iets te doen wat zinvol voelt”.
Het hebben van een doel is ook erg helpend. Denk aan sporten of werk vinden dat je leuk vindt. Voor jongere A. helpt haar hondje haar om de deur uit te gaan.
Zorg voor contact met andere jongeren
Jongere K. vertelde over haar ervaring in een meidengroep bij ELANCE.
“Ze behandelen je als een normaal mens. Ze vragen hoe het met je gaat en ik heb mijn beste vriendin daar ontmoet”.
Hierin is voor haar belangrijk dat ze zich niet alleen voelt. Hier zet ze zich nu ook voor in, voor mensen die op haar lijken.
Rode draad
Voor iedere jongere kan hetgeen dat helpend is weer anders zijn, maar er is wel een rode draad te herkennen in alle verhalen. Alle jongeren hebben ervaring met het ‘zich niet gezien of gehoord voelen’ in de hulpverlening of vanuit volwassenen. Wanneer jongeren zich wel gezien en gehoord voelen wordt dat als het meest waardevolle gezien. De echte verbinding en ergens bij horen of iemand vertrouwen is de rode lijn in de verhalen van de jongeren. Wat hen ook onderling met elkaar verbindt is de wens om hun ervaringswijsheid te delen en de jeugdzorg te helpen verbeteren.