Wat mij het meest raakt in ons werk is wanneer jongeren hun stem vinden. Het lijkt zo vanzelfsprekend. Ik vraag je iets, en jij geeft antwoord. Maar voor veel jongeren is dat niet vanzelfsprekend. Ze groeien op in een omgeving waar dat niet wordt gewaardeerd, omdat ze onzeker zijn, geen goede informatie hebben of omdat ze gewoon niet weten wat ze moeten denken. En als het dan ook nog lukt om verschillende perspectieven bij elkaar te brengen en gezamenlijk met jongeren, ouders, professionals, beleidsmakers en onderzoekers te leren, dan ben ik helemaal blij.
Ik heb sociale geografie van ontwikkelingslanden gestudeerd aan de UvA, en heb mij in sindsdien altijd ingezet voor de positie van kinderen, zowel in internationaal als in Nederland.