Anjali, je zit nu ruim 2 jaar bij Jeugdplatform Amsterdam, waarom heb je je aangemeld?
Ik werd er door mijn toenmalige begeleider bij Elance Academy (een coachingsacademie voor meiden en jonge vrouwen) op gewezen. Zij zei dat dit echt iets voor mij was en dat ik het moest proberen. Het leek mij ook leuk, dus ik dacht: waarom ook niet, ik ga het gewoon proberen. Het sprak mij aan omdat ik met mensen in gesprek kon die meer en andere ervaringen in het leven hadden dan ik én dat ik ook mijn mening en ervaring aan hen kon laten horen. Het is leuk om zien hoe verschillend mensen ergens over kunnen denken.
Weet je nog wat voor meisje je toen was?
Ik was onzeker! Ik was echt heel bang, ik wist niet wat ik moest doen en ik wist niet wat ik moest zeggen. Volgens mij ben ik de hele vergadering stil geweest. Ik heb mezelf wel voorgesteld, maar dat vond ik heel eng. Maar toen werd ik een soort van onder de hoede genomen door 2 Adviesgroepleden, dat was heel fijn en hielp echt. Een van hen was van mijn leeftijd – toen 15 jaar – dus had ik toch iemand om tegen te praten. En zij gaven me het gevoel dat ik kon zeggen wat ik wilde en dat ik erbij hoorde. En toen werd het steeds leuker en leerde ik de rest ook beter kennen.
En wat voor meisje zit er nu tegenover me?
Nu ben ik juist zelfverzekerd. Ik durf mijn mening te geven en durf dingen gewoon te zeggen. Ik durf nu zelfs voor grote groepen te spreken, dat was eerst ondenkbaar. Het Jeugdplatform en me inzetten voor anderen is nu echt een belangrijk deel van mijn leven geworden. Je bent lid van een groep die je vertrouwt. Ik weet van sommigen dat ik hen midden in de nacht kan bellen als er iets is. Dat is zo fijn!
Dat is een enorm verschil.
Ik durf nu voor groepen te praten en de manier hoe ik dingen zeg en vertel is ook verbeterd. Dat komt door veel te oefenen en omdat mensen je helpen als je er even niet uitkomt. De andere jongeren en ouders hielpen me met het aanvullen of aanscherpen van antwoorden of vroegen juist door als iets niet duidelijk was. En daar leer je dan weer van voor de volgende keer, want dan denk je: Ja, zo bedoelde ik het inderdaad.
Het heeft me ook veel kennis opgeleverd. Eerst wist ik bijvoorbeeld niets over mantelzorg, privacy of bejegening en nu praat ik erover met ‘hoge mensen’. Dat is echt leuk en fijn. Ik doe een zorg-opleiding en merk dat ik soms meer weet dan de gemiddelde leerling. Het is heel leerzaam, je leert zo veel van andere jongeren en ouders, maar ook van ambtenaren en onderzoekers. Het is heel mooi om te zien hoe verschillend mensen zijn en wat je allemaal van ze kan leren, van hun ervaringen.
En wat betekenen deze kennis en vaardigheden voor jou?
Ik woon in een zorginstelling (kamertraining), dus ik ben vaak met begeleiders in gesprek en er moeten veel dingen geregeld worden. Dan is het handig om te weten wat er bijvoorbeeld gaat veranderen als ik 18 word, hoe dingen binnen de jeugdhulp werken en hoe ik mezelf goed kan verwoorden.
Op school en stage heb ik er ook veel aan. Je moet op school voor groepen praten, maar dat leer je daar niet echt. Dat heb ik dus mooi in de afgelopen twee jaar kunnen doen. Ik merk soms dat ik daarin een soort voorsprong heb op anderen uit mijn klas. Zij vinden het soms ook gek dat ik over dingen als mantelzorg kan meepraten.
Heeft het ook invloed op jouw eigen hulptraject gehad?
Ja, het heeft me vooral geholpen dat ik bij een groep terecht kon met allemaal verschillende ervaringen. Ook toen ik uit huis geplaatst werd en tijdelijk in een andere stad woonde, bleef ik naar de vergaderingen en bijeenkomsten komen. Ik kon de anderen om tips en adviezen vragen en zo konden zij me helpen me beter te verwoorden wat ik wilde en nodig had qua hulp. En ik was het natuurlijk ook al een beetje gewend om mijn mening te geven. Dat helpt je heel erg als je hulp krijgt.
Je hebt heel veel positieve ervaringen. Is het ook wel eens minder leuk?
Niet persé minder leuk, maar eerder moeilijk. Soms voeren we heel persoonlijke gesprekken die dicht bij je komen, dan is het soms best zwaar en moeilijk. Maar in the end is het dan ook weer leerzaam en blijkt ’t het altijd waard te zijn. En soms is het wel zwaar om na school nog alle bijeenkomsten bij te wonen.
Heb je eigenlijk het idee dat je écht iets hebt kunnen veranderen de afgelopen jaren?
Ja, dat denk ik wel. We gaan vaak uitgebreid met mensen van instellingen en de gemeente in gesprek, dus beide kanten kunnen hun verhaal vertellen en dingen uitleggen. Ik denk zeker dat ze dingen van wat wij vertellen ‘meenemen’, maar of het ook echt doorgevoerd wordt… dat weet je nooit. Het zou beter zijn als mensen vaker laten weten wat ze er precies mee doen.
Van sommige dingen weet ik wel zeker dat we invloed hebben gehad, zoals bij de werkgroep Privacy. Ze hebben toen hele teksten op de website aangepast op aanraden van de jongeren. Ze hebben het echt helemaal herschreven, korter én makkelijker te begrijpen voor jongeren. Ze luisterden daar ook heel goed! We stelden ze heel veel vragen en daarom moesten ze wel over bepaalde dingen gaan nadenken.
*Dit interview komt uit 2018 en is eerder verschenen op de website van het Jeugdplatform.