De hulpverlening stagneerde en de situatie had negatieve gevolgen voor alle leden van het pleeggezin. Doordat zij in deze crisistijd nog meer dan normaal afhankelijk zijn van goede hulp werd voor hen duidelijk wat nou écht belangrijk is.
Omgaan met angst
Mila had veel last van angst en trok ging zich daardoor terug. De wisselende adviezen die hulpverleners om het gezin heen gaven naar aanleiding van landelijke maatregelen waren erg verwarrend voor Mila en verergerde haar angstklachten. Daarnaast heeft Mila ook last van boosheid door gebeurtenissen uit het verleden waar zij nog niet de juiste hulp voor heeft gekregen. Wat zij nodig had was iemand die naar haar luisterde en het gesprek met haar aanging over haar angsten. Luisteren naar hoe zij de situatie ervaart en naar haar mening over zaken waar zij in deze tijd mee wordt geconfronteerd. Gelukkig had Mila ook twee ‘heldinnen’ die haar hielpen om stapsgewijs met haar angst om te gaan. Hierdoor ging het na drie maanden steeds iets beter en hoopt zij dat ook andere hulpverleners in de jeugdhulp iets kunnen leren van haar heldinnen.
Vertrouwen door werken vanuit het hart
De twee heldinnen van Mila waren een jongerenwerker en een Ouder- en kindadviseur (OKA) waar Mila al een vertrouwensband mee had opgebouwd. Vertrouwen is voor haar een belangrijke voorwaarde om zich open te kunnen stellen en anderen toe te laten om te helpen. Wat deze professionals tot heldinnen maakt is volgens Mila het werken vanuit het hart. Zij lieten in gesprek en hun houding zien dat ze oprecht geïnteresseerd waren en haar wilden helpen, zelfs als ze door kaders van hun werk beperkt werden. Zo bleven zij ook na hun vertrek contact houden om Mila door deze tijd heen te helpen. Daarnaast was hoe Mila de situatie ervaart en wat zij daarvan vindt ook altijd onderdeel van gesprek. Doordat deze heldinnen ook eigen ervaringen en meningen deelden kon Mila de situatie vanuit een ander perspectief bekijken en tot inzichten komen. De situatie waarin zij zit begrijpen en inzien welke invloed dat op haar heeft was voor Mila belangrijk. Zo kon ze zelf bepalen wat voor haar veilig aanvoelt en kon ze daarnaar handelen.
Verlies in vertrouwen
Tijdens deze crisis moest Mila afscheid nemen van de twee heldinnen die haar zo goed op weg hielpen en daar zit ze heel erg mee. Een vertrouwensband opbouwen met een vervanger werd lastiger door de beperking om fysiek af te spreken en het ontbreken van een goede overdracht. Hierdoor stagneerde de hulpverlening en vond het contact voornamelijk plaats via Mila’s pleegmoeder. Doordat Mila’s pleegmoeder hier geen ondersteuning bij kreeg en allerlei drempels ervaarde in haar zoektocht naar passende hulp, zorgde dat voor een gespannen situatie voor alle leden van het pleeggezin. Het vertrouwen in de hulpverlening werd steeds minder. Gelukkig bleven de twee heldinnen van Mila – ook na hun vertrek – in contact en dat was echt een lichtpuntje. Maar ook zij konden vanuit hun positie niet de benodigde hulp bieden. Natuurlijk weten Mila en haar pleegmoeder dat er hulpverleners zijn die vanuit hun hart werken, maar allerlei beperkingen maken het soms erg lastig waar gezinnen zoals die van Mila de dupe van worden en problemen kunnen verergeren.
Een boodschap aan hulpverleners die werken met gezinnen
Als je als professional te maken krijgt met beperkende kaders en regels in je werk is het voor jongeren belangrijk om jouw oprechtheid en bereidheid om te helpen te laten zien. Soms kan er meer dan je denkt. Vooral bij jongeren zoals Mila, die een groot verloop aan hulpverleners heeft zien komen en gaan, is dat belangrijk om het vertrouwen te winnen en ze te kunnen helpen. Met een mooi woord werken vanuit het hart, want dan durf je dat stapje extra te nemen dat net zo hard nodig is. Daarom deze boodschap van Mila aan alle professionals die met jongeren en hun gezin werken: “Probeer niet meteen in oplossingen of beperkingen te denken en begin met luisteren. Luisteren is soms al voldoende. Help mij de situatie te begrijpen en ga met mij in gesprek op gelijkwaardig niveau. Wees niet bang om fouten toe te geven, want dat is menselijk. Wees eerlijk en oprecht, want dan kan ik mij beter openstellen en weet ik wat ik aan je heb. Neem mij mee in beslissingen, want dan kunnen we samen tot een oplossing komen waar ik zelf ook achter sta.”