Thema’s waar we mee bezig zijn (geweest)

Vanaf 2021 kunnen Amsterdammers met een ondersteuningsvraag terecht bij buurtteams. In dit advies geven wij aandachtspunten mee vanuit het perspectief van jongvolwassenen en gezinnen dat een belangrijke bijdrage kan leveren bij het verder aanscherpen van de plannen.

Het dominante beeld onder mantelouders is dat hulp zoeken voelt als een strijd. Vechten om de juiste hulp voor hun kind te krijgen, vechten om zichzelf, hun relatie, gezin en huishouden overeind te houden en vechten om erkenning en begrip. We hebben onderzocht waar mantelouders tegenaan lopen en wat ze nodig hebben.

We kregen signalen binnen van pleegouders die niet tevreden waren over de training, informatie en begeleiding die ze kregen. De kans op afhaken is dan groter, terwijl de vraag naar pleeggezinnen alleen maar stijgt. Het is belangrijk om de kans op afhaken zo klein mogelijk te maken. Met een groep pleegouders hebben we onderzocht wat behoeften zijn.

Bejegening in de jeugdhulp gaat over hoe je met elkaar omgaat in een hulpverleningsrelatie. Een goede omgang is belangrijk om hulp te laten slagen. Eigenlijk vind iedereen dit belangrijk, maar toch gaat dit niet altijd goed. Hoe komt dat en wat is er nodig om dat te verbeteren? Dat hebben wij onderzocht en verwerkt in dit advies.

In de Jeugdwet staan 5 ’transformatiedoelen’ over goede jeugdhulp. Maar wat vinden jongeren en ouders belangrijke uitgangspunten? De uitkomst zijn 5 punten die in dit advies zijn verwerkt. Vooral praten met en niet praten over is belangrijk.

Jongeren en ouders hebben recht op duidelijke en juiste informatie. Door de hoeveelheid online (des)informatie dat te vinden is op internet kan je makkelijk de weg kwijt raken, dus ligt er een taak bij gemeente en zorginstellingen om jongeren en ouders daarbij te ondersteunen. In dit advies zijn ervaringen en behoeften verzameld.

Het is prettig als iemand van buiten het gezin, die niet inhoudelijk bij de zorg betrokken is, kan meekijken en meedenken. Ook voor jongeren is het fijn om af en toe een deskundige gesprekspartner te hebben. Iemand waarmee ze open over ondersteuning en jeugdhulp kunnen praten en die ze – naast het advies van hun ouders – ook kan helpen uitzoeken wat de beste hulp voor ze is. Deze ondersteuning moet wel zichtbaar en goed geregeld zijn.

Vanuit de Jeugdwet zijn gemeenten verplicht om cliëntervaringen op te halen. Daarvoor heeft de gemeente Amsterdam een vragenlijst ontwikkeld en onze Adviesgroep gevraagd om mee te denken. Dat deden wij op taal, uitvoering en vormgeving, maar ook over de methodiek. Op- en aanmerkingen zijn verwerkt in dit advies.

Pleegkinderen en (pleeg)ouders uit de adviesgroep hebben in 2015/2016 meegedaan aan bijeenkomsten over pleegzorg. De resultaten hebben ons geïnspireerd om hier een ongevraagd advies over te schrijven. Dit advies biedt uitgebreid inzicht in hoe pleegkinderen, pleegouders en pleegzorgwerkers de pleegzorg ervaren, en wat zij denken dat er nodig is om de pleegzorg te verbeteren.

Wij maken ons zorgen over de groeiende wachttijden in de jeugdhulp. Want dat betekent dat je tijdelijk geen hulp krijgt, maar ook dat problemen kunnen verergeren. Met het vooruitzicht dat de wachttijd in de komende tijd alleen maar zal groeien, hebben we met jongeren en ouders onderzocht wat mogelijke oplossingen kunnen zijn.

Het Ouder- en Kindteam (OKT) helpt bij opgroeien en opvoeden, maar verwijst ook naar specialistische jeugdhulp als meer ondersteuning nodig is. We hebben veel signalen gekregen van ouders en jongeren over hun ervaring met het OKT. In dit advies geven we aanbevelingen voor kwaliteitsverbetering mee.

De gemeente Amsterdam presenteert het plan van aanpak ‘Borgen van veiligheid in kwetsbare gezinnen’. Met een aantal jongeren en ouders hebben we het plan besproken en feedback gegeven. Onze aanbevelingen hebben betrekking op preventie, kwaliteit en bekendheid Veilig Thuis, signalering in het onderwijs, het bespreekbaar maken van kindermishandeling en handelingsverlegenheid.